Żywe kamienie szczęścia

"Żywe kamienie szczęścia" magazyn Living Room 7/2012/2013

 tekst: Joanna Wołejszo

Przy dekorowaniu naszych pomieszczeń coraz większe znaczenie mają rośliny. Ich dobroczynny wpływ znany jest nam od pokoleń. Oryginalnie zaaranżowane, będą efektownym elementem wystroju wnętrz.

Coraz modniejsze stają się niewielkie sukulenty zwane żywymi kamykami, kwitnącymi kamieniami lub kamieniami szczęścia. Lithopsy nie dość, że przypominają kamienie to jeszcze kwitną bardzo dekoracyjnie. Nie są roślinami wymagającymi, ich uprawa jest bardzo prosta i z tego powodu zyskały duże grono wielbicieli.

Odkrywcą tej niepozornej rośliny był William John Burchell angielski podróżnik, przyrodnik oraz artysta. W 1811r. podczas podróży po południowej Afryce na obszarze dzisiejszej RPA jego uwagę zwrócił oryginalny kamień. Przy próbie podniesienia zorientował się, że ma do czynienia z rośliną. Dopiero ok 100 lat później Nicholas Edward Brown utworzył rodzaj Lithops co oznacza z greckiego lithos - kamień i opsis - wyglądać.

Żywe kamienie należą do rodziny przypołudnikowatych (Aizoaceae). Wykształciły w sobie umiejętność magazynowania wody, dzięki temu mogą przetrwać nawet bardzo długie okresy suszy. Ich naturalne środowisko w obszarze pomiędzy Windhoek w Namibii a Pretorią i Kapsztadem w RPA to głównie piaszczyste i żwirowe pustynie. Najczęściej spotykane są w szczelinach skalnych oraz wszelkich podłożach żwirowych lub na zboczach. Rośliny otrzymują niewielkie ilości wody i tak naprawdę tym co ułatwia im przeżycie jest rosa i mgła.

Opis

Lithops obejmuje kilkadziesiąt gatunków bardzo podobnych w budowie. Rośliny o niewielkich rozmiarach składają się z pary grubych, mięsistych liści. Początkowo jest to jedna para, z biegiem czasu ze szczeliny prostopadle wyrasta druga. Niestety proces ten powoduje zamieranie starszych liści, ponieważ młode okazy wykorzystują soki do rozwoju. Jest to zjawisko, które może zachodzić corocznie. Maksymalnie rośliny te mogą osiągnąć zaledwie kilka centymetrów wysokości. W okresie od lata do jesieni liście otwierają się by, móc odsłonić prawdziwe piękno jakim jest promienisty kwiat. Jest on często większy niż para liści. Kwiaty mogą występować w kolorze białym i żółtym i do złudzenia przypominają stokrotki. U Lithopsów kwitnących w kolorze białym szczelina pomiędzy liśćmi jest niewielka, z kolei u Lithopsów o żółtej barwie kwiatów szczelina ta jest znacznie większa.

Lithopsy kwitnące na żółto to m.in.:

Lithops aucampiae

Lithops bromfieldii

Lithops lesliei

Lithops Helmutti

Lithops divergens

Lithops francisii

Lithops fulviceps

Lithops gesinae

Lithopsy kwitnące na biało to m.in.:

Lithops bella

Lithops marmorata

Lithops salicola

Lithops Karasmontana

Lithops optica

Uprawa

Żywe kamienie nie są trudne w uprawie. Dla prawidłowego rozwoju wymagają słońca i ciepła. Równie ważny jest dostęp świeżego powietrza. W warunkach domowych powinniśmy zapewnić im dobrze przepuszczalne podłoże bogate w żwir i piasek. Idealnym rozwiązaniem może być podłoże do kaktusów, jeśli dodamy do niego odrobinę piasku. Dodatkowym elementem wpływającym zarówno na ochronę szyjki korzeniowej jak i efektywność naszych kolekcji jest wysypanie doniczek ozdobnymi kamyczkami. Zabiegiem gwarantującym doskonały rozwój jest także przesadzanie roślin. Najlepiej w okresie wiosennym lub jesiennym tuż przed spoczynkiem roślin, przy użyciu podłoża piaszczystego bez dodatków nawozów. Ziemia bogata w składniki pokarmowe może doprowadzić do zbyt intensywnego wzrostu, czego konsekwencją będzie pękanie liści oraz liczne choroby grzybowe. Młode okazy możemy przesadzać nawet do 3 razy w ciągu roku zapewniając im tym samym warunki do prawidłowego rozrostu korzeni. Starsze rośliny przesadzamy, gdy maja już za mało miejsca w donicy podstawowej. Jeśli zastanawiamy się przy którym oknie postawić naszą kolekcję, zdecydujmy się na wystawę południową, zapewniając im dostateczną ilość słońca. Niekorzystna będzie wystawa północna, uprawa będzie tu niemożliwa.

Podlewanie

W przypadku żywych kamieni najważniejszym zabiegiem jest podlewanie. Istotne jest umiarkowane i regularne podlewanie za wyjątkiem miesięcy, kiedy roślina jest w okresie spoczynku tj. od grudnia do kwietnia, wtedy roślin nie podlewamy. Najlepiej wykorzystywać wodą deszczową lub z innych naturalnych zbiorników. Lithopsy należy podlewać raz na 2 tygodnie. Pomiędzy jednym zabiegiem a drugim dobrze jest doprowadzać do przesuszania podłoża. Najlepiej rośliny podlewać małymi dawkami, które możemy stopniowo zwiększać.

Jeśli chcemy powiększyć naszą kolekcję możemy rozmnożyć rośliny. Lithopsy najłatwiej rozmnażać z nasion. Nasiona wysiewamy rzadko, w dużych odstępach tak by pikowanie przeprowadzić dopiero po kilkunastu miesiącach. Najlepiej nasiona wysiewać od marca do czerwca. Dodatkowo można je przykryć cienką warstwą piasku.

Choroby i szkodniki

Jak większość roślin także Lithopsy atakowane są przez różne choroby i szkodniki. Najgroźniejszymi są myszy i ślimaki wobec których są one bezbronne. Ślimaki powinniśmy zdejmować z roślin a na myszy najlepiej stosować pułapki. Szkodniki Lithopsów to także wszelkie szkodniki typowe dla sukulentów, takie jak: nicienie, przędziorki, wełnowce, tarczniki i ziemiórki. W tym przypadku powinniśmy zastosować odpowiednie preparaty owadobójcze. W wyniku nadmiernego podlewania oraz dużej wilgotności powietrza mogą pojawić się choroby pochodzenia grzybowego. Z kolei choroby fizjologiczne są powodowane dużym nawożeniem azotowym lub niedostateczną ilością światła. Następstwem jest zbyt wybujały wzrost roślin tzw. wybieganie.

Lithopsy to bardzo ciekawe rośliny, które nadają się dla każdego. Przemawiają za nimi nie tylko walory estetyczne, ale także fakt że doskonale znoszą trudne warunki tj. brak wody. Bogactwo form i barw oraz dekoracyjność powodują, że miłośników żywych kamieni wciąż przybywa. Powstają coraz barwniejsze i ciekawsze kompozycje, które wprowadzają niezwykłą atmosferę i klimat. Pamiętajmy, że nawet najmniejsza ilość zieleni w naszym domu nastroi nas pozytywnie do życia a także wywoła odczucia harmonii i piękna. więcej